عمده تبلیغات موجود بویژه تبلیغات تلویزیونی کپی و تقلید از تبلیغات موجود در شبکه های مختلف تلویزیون های خارجی است شاید صرف الگو گیری مشکل چندانی نداشته باشد مشروط یراینکه کاملا بومی سازی شود و با فرهنگ ، هنر و زندگی اجتماعی مردم ما نزدیک و همخوانی داشته باشد . متاسانه موارد متعددی وجود دارند که چنین ویژگی های در تولید و ساخت آنها رعایت نشده است . در گذشته شاید چنین برداشت ها و تقلید ها به دلیل نبود دسترسی های آسان ، امکانات فضای مجازی و محدودیت های موجود محسوس نبود اما اینک دسترسی بسیاری از کاربران حتی نسبت به مدیران و برنامه ریزان سریعتر و وسیع تر است و تقلیدهای خام ، دوباره کاریها و عدم انطباق با شرایط فرهنگی و اجتماعی بیش از پیش خود نمایی می کند.
در بعد دیگر تکرار های فراوان در پخش تبلیغات و آگهی های بازرگانی گاه ذائقه و مشام هر مخاطب ، بیننده و شنونده را تلخ و نامطلوب می سازد . فرض بگیرید یک بیننده در هنگام پخش یک سریال یا فیلم سینمائی بسته های تبلیغی و بازرگانی را قبل ، حین پخش و بعد از برنامه می بیند و بعضا درهرکدام از نوبت های پخش نیز این اتفاق تکرار میشود به عبارتی طی حدود بازه زمانی چهل و پنج دقیقه مخاطب شش یا هشت بار یا بیشتر تبلیغی را می بیند یا نظیر آنرا در رادیو می شنود. واقعا باید از این بیننده یا شنونده چه انتظاری داشته باشیم ؟ تاثیر پذیری و واکنش مثبت ، اقناع یا پس زدن ، قطعا کمتر کسی از روند ذکرشده حس مثبت و سازنده ای خواهد داشت حتی اگر رسانه برای مدتی به اهداف بازرگانی و درآمدزایی خود برسد .
مهر سرآغاز بسیاری از مهربانی ها و رفاقت هاست . شروع مدرسه در سرآغاز تحصیل ، دوستیابی و به تعبیری آغاز زندگی اجتماعی برای همه دانش آموزان و تکرار مهر در تداوم تحصیل و تداوم دوستی ها و رفاقت ها در طول سالهای تخصیل مدرسه و دانشگاه ، مهربانی های دوستان ، همکلاسی ها ، معلمان و استادان ، شوخی ها ،شادی ها و گاهی خاطراتی که در آن واحد و لحظه بروز شاید شیرین بنظر نیایند اما بعدها با بلند نظری و یاد آوری، شیرین و خاطره انگیز تداعی میشوند. خاطراتی که به دلیل افزایش سن و تغییر شرایط اجتماعی دیگر در مسیر زندگی امکان بروز و ظهور ندارند .
یاد معلمان و استادان زحمتکش ، دلسوز و مهربان را گرامی میدارم . آنهایی که هنوز در مقاطع مختلف مشغول تحصیل اند ، آنهایی که خود سالهاست معلم اند و آموزش میدهند . آنهایی که همیشه حرمت دوستی ها و کرامت دوستان را نگه میدارند .
یاد دانش آموزانی که در آغاز جوانی و در میانه راه تحصیل برای نگه داشت حرمت، شرف، ناموس ، مرام ، معرفت و باور مردمان و نیاکان و نیکان این مرز و بوم درنگ نکردند گرامی و جاودان باد .
در آغاز مهر آرزو داریم و از خدای مهربان میخواهیم که مهر و مهربانی ، رفاقت و همزبانی و همدلی و همراهی همواره قرین راه علم و عمل ما و آینده فرزندان این مرز و بوم باشد .
دفاع مقدس محدود به طیف و افراد مشخصی نبود . هشت سال نبرد و ایستادگی در برابر دشمن و در جنگی نابرابر فصل مهم و بخشی ارزشمند از تاریخ معاصر ایرانیان است که تحت هیچ فرهنگ و مرام و باوری قابل نادیده گرفتن و کم اعتنایی نیست . درست است که اکثر قریب به اتفاق رزمندگان و مدافعان شرکت کننده در دفاع مقدس جوانان مسلمان و مومنی بودند که بنابر وظیفه شرعی به دفاع از جان و مال و ناموس خود و هموطنان خود پرداختند با این وجود مقوله دفاع و ایستادگی در برابر دشمن متجاوز به مثابه یک امر ملی در تمامی کشورها و تمامی فرهنگ ها امری مقدس و رزمندگان و مدافعان افراد شریف ، محترم و از جان گذشته قلمداد میشوند و مورد تکریم قرار میگیرند ،حال چگونه است که این امر بدیهی و روال طبیعی برای تعدادی از رسانه های فارسی زبان بویژه شبکه های تلویزیونی که اتفاقا با شعارهای ملی و تظاهر به مردم داری سعی در جلب نظر و حمایت مردم دارند نا دیده گرفته میشود . از همه میگویند و نمایش میدهند جز یاد و یاد واره دفاع مقدس ، چگونه میشود از مردم ، ملت ، عرق ملی ، منافع ملی و سربلندی ایران و ایرانی سخن راند و شعار داد ولی از جان باختگان ، رزمندگان و شهدای این حماسه بزرگ در تاریخ معاصر کشور نام نبرد و یاد نکرد.
متاسفانه تعدادی از شبکه های فارسی زبان خارج از کشور وجود دارند که به همه چیز می پردازند ،از همه جا میگویند از کم اهمیت ترین مناسبت غیر ایرانی نمی گذرند اما هیچگاه از رزمندگان ، ایثار گران ، شهدا و کسانی که سلامتی ،زندگی و جان خود را برای محافظت از کشور و سربلندی و اعتلای نام آن نهادند سخن نمیگویند و یاد نمیکنند .باید باور کرد شعارهایی چون میهن خواهی ،ایران دوستی و دوستداری وطن نیز همت و شجاعت بیشتری میخواهد .صرف ادعا کفایت نمی گند .