دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

سال جدید و آرزوهای خوب

 چند روزی از شروع سال نو میگذرد  با این همه چون بنابر سنت رایج ایرانیان تا سیزده فروردین  از  ایام نوروزی محسوب میشود و دید و بازدیدها و سفرهای نوروزی و عرض تبریکات ادامه دارد . به دوستان گرامی و عزیزان باز دید کننده سال نو ،بهار طبیعت و نوروز باستانی را تبریک میگویم . امیدوارم سال جاری سالی سرشار از خوبی ، نیکی ، مهربانی ، امیدواری و شادمانی برای همه ملت ایران در کشورمان و سرتاسر جهان باشد ،مردمان ما در امنیت ، آرامش و آسایش باشند و ایران و ایرانی در جهان سربلند و سرفراز باشد .

   روزهای گذشته فرصتی برایم ایجاد شد و توفثق یافتم تا به شهرهای سمرقند و بخارا در کشور ازبکستان سفری داشته باشم . در روزهای اینده یادداشتی از این سفر کوتاه و شهرهای زیبا و تاریخی سمرقند و بخارا  را  تقدیم دوستان خواهم کرد .

 شاد ، سربلند و همواره پر لبخند باشید .

یزد ، بالاترین میزان فست فود

  وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در مراسم مجمع ملی سلامت ( ۸ اسفند ۹۵ ) آمار و ارقامی از وضع تفذیه و  سلامت مردم در مناطق مختلف کشور بیان کرد که  هشدار دهنده و در مواردی تعجب آور بود است . مواردی چون مصرف بالای نمک ( ۱۲ گرم در روز ) به میزان سه برابر میزان مجاز آن  ، کم تحرکی بویژه در دختران ،  بالا بودن چربی خون  و فشارخون  مردم ، شیوع دیابت و . . این آمار از واقعیت های نگران  کننده و تغییرات شدید درعادات غذایی  مردم  خبر میدهد . در بین آمار اعلامی توسط وزیر محترم بهداشت همچنین آمده بود که مردم شهر یزد بیشترین میزان مصرف فست فود را دارند ؟

 با توجه به شناخت نزدیکی که از مردم یزد و پیشینه تغذیه در انجا دارم همچنین جلوه بیشتر اداب و سنن و رویه های سنتی و قدیمی ، وجود محلات و بافت  های قدیمی و باقی بودن  برخی از مشاغل قدیمی در این شهر ، باور  اینکه یزدی ها بالاترین مصرف فست فود را در بین شهرهای کشور دارند خیلی سخت میکند ،البته متاسفانه چند سالی است که شهر پر از پیتزا فروشی و انواع فست فود ها شده است.  شاید از دلایل این وضعیت یکی هجوم دانشجویان از شهر ها و استانهای  دیگر به این شهر اباشد، دانشجویانی که بطور طبیعی بدلیل راحتی بیشتر و در دسترس بودن و بعضا ارزانتر بودن، بیشتر از فست فود استفاده میکنند و  دلیل مهم دیگر می تواند  کمبود تفریحات سالم ، نبود اماکن و محافل تفریحی برای جوان ها و نبود سرگرمی های مفید و مناسب  برای کل مردم اعم از یزدیها یا مهاجران و مسافران  در این شهر باشد ، بعد از خواندن و توجه به گزارش مربوط به بالا بودن مصرف فست فود در یزد ، یاد خاطره سالهای پیش از یکی از دوستان یزدی ام افتادم که حدود دو دهه پیش تعریف میکرد .

 او که محل کارش در شهری دیگر بود میگفت یکی دو بار به همراه همسر و فرزندانش در محدوده زمانی  ظهر به شهریزد رسیده و برای اینکه مادر مسن خود را بابت تهیه ناهار به زحمت نیاندازد به غذا خوری در سطح شهر میرود و سپس عازم خانه پدری میشود ، مادر که متوجه  موضوع میشود به شدت اعتراض میکند و میگوید حالا من هیچ ، فکر آبروی خانوادگی ما را  نمیکنی که کسی تو و همسرت را در چلو کبابی و غذا خوری ببیند ، در حالیکه منزل پدر و مادرت در این شهر است ،نمیگویند اینها  چقدر بی محبت اند ، به آیین هاو سنت های خود پا بند نیستند ؟ . . . 

فکر نمیکردم در ظرف کمتر از بیست سال اینقدر تغییر رفتار ، اتفاق میافتد ،حتما امثال مادر و پدر دوستمان دیگر کمتر در قید حیاتند  و از دار دنیا رفته اند .

ما همه رییسیم

 یکی از جلوه های مثبت فرهنگی ما  ایرانیان که همواره مورد تو جه و تقدیر خارجی ها قرار گرفته است رسم  مهمان نوازی و تعارف های طبیعی ماست . مهمان نوازی خصلت همیشگی ایرانیان بوده و خوشبختانه همچنان هست . از سفرنامه مارکوپولو  به ایران تا یادداشت ها و گزارش های جهانگردان خارجی این سالها که به ایران امده اند  همواره از خونگرمی ، مردمداری و میهمان نوازی ایرانیان از هر قوم و منطقه کشور تعریف و تقدیر کرده اند و امیدواریم همچنان این رسوم ارزشمند به قوت خود باقی بمانند . اما در کنار این تعارفات و احترام  ها به یکدیگر ،قبول  و باور تعارفات نابجا در حوزه های غیر مرتبط  نا زیبا و هزینه بردار است و لازم است در این رسم تجدید نظر کنیم .  اولا تعارف کننده هر تعارفی را از هر کسی بعمل نیاورد ،ثانیا هرکسی هر تعارف غیر مرتبطی را جدی نگیرد و نپذیرد . مثلا اینکه از فرد یا افرادی غیر مرتبط در مراسمی یا جمعی تخصصی برای سخنرانی دعوت میشود با اصرار که چند کلمه ای هم شما بفرمایید .در همین ارتباط خاطره کوتاهی را یکی از دوستان تعریف میکرد گه گویاست :چند سال پیش در مراسم افتتاح و بهره برداری از پست جدید برق در یکی از شهرها مراسمی بود امام جمعه موقت  هم حضور داشت . قبل از اینکه مدیر طرح گزارش بدهد، مسول مراسم بدون مقدمه از امام جمعه خواست تا سخنرانی کوتاهی داشته باشد وی نمی پذیرفت انقدر اصرار کردند که بالاخره رفت کنار میز خطابه و پای میکروفن  و گفت از من به اصرار خواستند چند کلامی صحبت کنم  من تخصصی در برق ندارم از کسانی که اینکار را اماده کرده اند تشکر میکنم در مورد برق هم باید بگویم چیز خوبی است نعمت بزرگی است و این جمله برق چیز خیلی خوبی است را با مکث و فاصله چندین بار تکرار کرد و نشست . این سخنران قطعا از افراد محترم وبا ملاحظه بوده ، شما فکر کنید انهایی که این تعارفات را جدی میگیرند و بر خود تکلیف میدانند که بدون داشتن تخصص حتما در حوزه تخصصی صحبت کنند  چه عکس العملی را باعث میشوند .

 شاید بهترین جلوه ( به لحاظ مثال ) از پذیرش نابجای تعارف ، صف بستن عده زیادی از مسولین برای  کلنگ زنی در مراسم رسمی یا از آن نا منظم تر و نازیباتر صف بستن عده ای،( گاهی بیش از ده نفر )برای اهدای جایزه به یک یا چند نفر است ، تصاویری که هر روز در رسانه های تصویری ما منعکس میشوند. بیچاره کسیکه هدیه یا تقدیر نامه دریافت میکند باید از صف ده ، دوازده نفری عبور کند تا تقدیرنامه یا هدیه خود را دریافت کند . برگزارکنندگان هم به زعم خود نمیتوانند از تعداد افراد این صف بکاهند چون دلخور میشوند .آخه همه رییسیم و متوقع  ، این از ویژگی  مختص ما است وگرنه در سایر کشورها معمولا یک یا حداکثر دو نفر مسول یا مرتبط عهده دار اهدای جایزه اند .