صحبت های رییس جمهور محترم و تاکید و اصرار برمتعهد بودن به وعده ها و بر سرقول و قرار انتخاباتی خود بودن پس از گذشت حدود یکسال و نیم از مسولیت ریاست جمهوری ،شرکت در جمع های مختلف اداری ، کارگری و بعضی مجالس و محافل همه خوب و در لحظه جالب اند ، در لحظه منظور این است که تنها در دقایق و ثانیه هایی که این کلمات توسط گوینده ایراد میشود شاید برای معدودی از مخاطبان نوعی بی حسی مقطعی و فراموشی معضلات ایجاد کند، اما وقتی می بینند اتفاقی در صحنه عمل نمی افتد در صورت تکرار همین بی حسی در ثانیه هم برای همان معدود افراد ایجاد نمیشود ، غالب اعضای دولت حاضر در زمان انتخابات به دولت های گذشته شدیدا ایراد میگرفتند وآنان را نقد میکردند که به گفتار درمانی پرداخته و در صحنه عمل حرکت و اقدامی نمیکنند ، لازم به گفتن نیست که کلیه جوانب از گذشته پیچیده تر ، کلیه شاخص تر منفی تر ، وضعیت کشور در صحنه بین الملل با کمال تاسف سخت تر و منزوی تر و خلاصه بطور کلی هیچ کدام از شاخص های مهم کشور بهبود نیافته است .
عجیب است که با وجود جلسات همانگی و همفکری های اولیه دولت ، اظهار نظرهای اعضا و وابستگان دولت در یک موضوع متفاوت ، گاه متناقض و معمولا هم خارج از حیطه های تخصصی اعلام و ابراز میشود.. حرف منطقی مخالفان و منتقدان دولت این است که شمایی که قبل از این دولت و در دولت های قبلی در بخش های مختلف دولتی یا حکومتی مشغول و مسول بوده و از مسایل کشور مطلع بوده اید و با همین اطلاعات دولت قبل را نقد میکردید و تبلیغ کردید که با اطلاع کامل و آمادگی مناسب برای رفع مشکلات و معضلات میاییم ، اقتصاددان ها را به خط میکنیم ، اوضاع را ساماندهی میکنیم و . .
حالا از آن شعارها و رجزها فقط توجیه مانده و البته تکرار وعده ها و اصرار بر اینکه سر قول و قرار و تحقق وعده ها هستیم !!
بنظر میرسد دیگر توجیه و تکرار شعارها و بهانه های کهنه هیچگونه تاثیر سازنده و آرامش بخشی ندارد ، بلکه ایجاد یاس و نا امیدی را بیشتر میکند .
خوب است از تکرارها پرهیز و برحرکت سازنده و امید بخش و دلجویی مردم بیافزایند ، اگر این کاره هستند ، اگر نیستند هم صادقانه به مردم بگویند و عذرخواهی کنند و کار را به دیگرانی که در عمل توان دارند بسپارند.
با اعلام مواضع اخیر چین طی سفر آقای شی جین پینگ ریس جمهور و دبیر کل حزب کمونیست به عربستان ، بالاترین مقام حال حاضر کشور چین ،بطور کامل و قطعی سیاست چین در قبال جمهوری اسلامی ایران بسیار شفاف و بدون لاپوشانی و لکنت زبان اعلام شد . اینکه چین برای نزدیک شدن به عربستان و دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس سعی در نزدیک سازی سیاست های خود با کشورهای مذکور داشته باشد امر غریبی نیست چون طبعا سیاستمداران چینی تشخیصشان این بوده که در جهت حفظ و توسعه منافع ملی کشور خود تصمیم گیری کرده و گام برداشته اند ولی تنها فایده آن برای ما هشداری است به چین باوران داخلی و سیاستمدارانی که علیرغم تذکرات متعدد کارشناسان دست از اولویت دادن به چین بر نمی داشتند ، این نگاه متاسفانه تا کنون در حد وسیعی چه در دولت و چه مجلس و یا دیگر دست اندرکاران گسترده بوده است ، تا جایی که رسانه ها کمابیش از نقد سیاست های منطقه ای و بین المللی و بد رفتاریهای حاکمیتی حکومت چین نسبت به مسلمانان ایغور و مردمان همیشه محروم ایالت مسلمان نشین سین کیانگ ، بنا بر رعایت ملاحظات دوستی و روابط علی الظاهر نزدیک پرهیز داشتند .
متاسفانه طی سالیان اخیر ملاحظات نه چندان مفید و محاسبه نشده همواره بر سیاست جاری ایران حاکم بوده است ، مثلا اینگونه برداشت میشود که چون روابط کشورمان با دولت سوریه یا حکومت روسیه و همچنین چین نزدیک بوده ، نمی بایست از ضعف ها ، بد رفتاری های داخلی یا رفتارهای غیر دوستانه خارجی آن دولت ها سخن گفت ، چرا که باعث دلخوری و گلایه احتمالی دیپلمات های آن ها و بازتاب منفی بر روابط فی مابین خواهد شد. امیدواریم اتفاق اخیر و حرکت ضد ایرانی حکومت چین در مقابل حاکمیت ایران و منافع ملی ما باعث شود که:
- اولا با هر کشوری مطابق شان و رفتارعملی آن متقابل آن برخورد شود.
-- ثانیا تحت هیچ شرایطی و برای هیچ کشوری از جزیی ترین منفعت ملت و کشور مان چشم پوشی نشود .
-- ثالثا خوشخیالی و خوش باوری و تعارفات و امثال آن ها درروابط با دیگر کشورها کنار گذارده شود ، همانطور که در برابر وعده های بدون تحقق غربی ها گفته می شد وعده های روی کاغذ بدون پشتوان عملی بی فایده است ، در مورد سایرین هم این
گزاره جدی گرفته شود . البته نباید از نظر دور داشت که برخی موانعی که در حال حاضر کشور با آن مواجه است مانعی است برای برقراری روابط گسترده اقتصادی ،طی سالهای اخیر به ویژه پس از برقراری تحریم های مختلف توسط آمریکا و اروپا بطور قطع ویقین میتوان گفت چین کشوری بوده است که از این شرایط بیشترین بهره برداری را کرده ، نفت ارزان برده ، پول در قبال نفت نداده و فقط خرید کالا را در مقابل عرضه نفت ممکن دانسته ، اجناس نه چندان با کیفیت خود را از این طریق به قول مردم در کشور ما آب کرده و به انحای مختلف سود بر سود برده است . کشوری با چنین پیشینه و رفتاری بدیهی است هر کجا کوچکترین منفعتی را ببیند مسیر خود را به همان طرف کج میکند . تا دیروز ایران ، امروز عربستان تا زمانی که منافع پر و پیمان و چند جانبه باشد و روز دیگر شاید کشوری دیگر و منافعی دیگر !!
البته در روابط بین المللی اینگونه رفتاری هم امر بعیدی نیست و هم امر نکوهیده ای تلقی نمیشود ، چون در صحنه بین الملل اخلاق و نمک گیر شدن و امثال آن چندان جایی ندارد . کشورها به هر روی باید تا جای ممکن و با نهایت تلاش به فکر منافع ملی خود باشند ، در این صحنه اول قدرت کشور عامل و توان بین امللی آن مهم است و سپس توان دیپلماسی ، امیدواریم در کشورمان هر دو نیروی اصلی موفقیت در صحنه بین امللی را بکار بندیم و چندان در قید ملاحظات بی ارزش و کم اثر نباشیم.
این روزها فضای عمومی جامعه اعم از فضای واقعی تا فضای مجازی که آنهم بر خلاف نامش بخشی از واقعیت زندگی همه ما شده است، لبریز شده است از خبرها ، تحلیل ها ، تعریض ها ، تاکیدها و واکنش ها نسبت به نقل و نظر ها . . . در این شرایط است که بیش از هر زمان دیگر به شناخت درست از مقوله ارتباطات ، خبر ، رسانه و به ویژه سواد رسانه نیاز داریم . در دوران ضعف و نبود رسانه های پرقدرت مرجع و اعتماد نداشتن بسیاری از مردم به رسانه های عام همانند رادیو و تلویزیون رسمی کشور ، چاره ای نداریم جز تامل و سپس تفکرنسبت به آنچه که می بینیم ، میخوانیم و مخاطبش قرار میگیریم .
چه بسیار نقل قول هایی که از اساس دروغ هستند و در معرض آن ها قرار میگیریم و به عنوان مخاطب نسبت به پذیرش و درک آنها ، موضع و تصمیم مبنی بر قبول یا رد و حتی تصمیم و اقدام عملی هم میگیریم . چه خبرها و نقل هایی که دستکاری شده و راست و دروغ با هم مخلوط شده اند و تفکیک و تشخیص آنها برخلاف آنچه در وهله اول تصور میشود کار آسانی نیست حتی برای کسانی که عمری را با این موضوعات سر کرده اند. طبعا نباید انتظار داشت که مخاطب عادی در جامعه بلافاصله بابررسی و آنالیز دادهای دریافتی ، متوجه درستی و نادرستی آنها بشود .
با این همه پیشنهاد میشود که در این آشفته بازار خبر دهی ، خبر رسانی و وفور نظرها و خبرها و تحلیل ها ، قبل از هرچیزی اندکی تامل و تفکر داشته باشیم ، هر خبری و هر نظری را بلافاصله رد یا قبول نکنیم . زمینه بحث را بشناسیم ، گوینده و سوابق او یا حزب و جریان پشت موضوع و نیز منبع و رسانه منتقل کننده ، میزان اعتبار آن ، سوابق استقلال رسانه ای آنرا بررسی کنیم . البته این همه برای افراد کاملا فعال و کارشناس و مدعی دانش حوزه های ارتباطی و رسانه ای لازم است ولی برای مخاطبان عادی میتوان تنها همان تامل و سپس تفکر را به عنوان مقدمه هر نوع تصمیم و اقدام بعدی تقاضا کرد تا حتی المقدور برداشت ها مقرون به صحت گردد .